NATURZE SPROSTAĆ PROJEKTY

Biuletyn nr 03/2020
Okołoporodowy ból w stawie biodrowo-krzyżowym i jego mało-obciążające chirurgiczne leczenie

L.F. Ciupik, R. Gasik, A. Kierzkowska, P. Powchowicz, E. Słoński, M. Sędziak

Abstrakt
Zmiany hormonalne występujące u kobiet w ciąży prowadzą do zwiększenia wiotkości i poszerzenia stawów miednicy. Wraz z rozwojem ciąży, dochodzi do przesunięcia środka ciężkości i zwiększonego obciążenia odcinka lędźwiowego i stawów miednicy. U części kobiet, prowadzi to do nadmiernego rozluźnienia stawów krzyżowo-biodrowych (ISJ) i spojenia łonowego (SPJ). Odczuwany w efekcie ból jest często mylony z występującym także bólem krzyża (LBP). Celem pracy jest przedstawienie problemu wpływu ciąży na układ mięśniowo-szkieletowy i omówienie procedury ISaF jako jednego z rozwiązań leczenia operacyjnego stawu krzyżowo-biodrowego, kiedy leczenie zachowawcze zawodzi.

Biuletyn nr 02/2020
ISaF: Ilio Sacral autogenous Fusion – nowa chirurgiczna metoda w praktyce leczniczej

L.F. Ciupik, B. Hölper, P. Koszyk , P. Powchowicz, A. Kierzkowska

Abstrakt
W prawidłowym kwalifikowaniu pacjentów z bólem w obszarze elementów obręczy miednicy (pelvic girdle pain) lub/i krzyża (low back pain), istotna jest świadoma i rozbudowana diagnostyka, wskazująca na miejsce i przyczynę dysfunkcji. Ze względu na złożoność tej części ciała prawidłowa ocena pacjenta może być utrudniona. Bazując na doświadczeniu w chirurgicznym leczeniu stawu biodrowokrzyżowego z użyciem metody ISaF (Ilio Sacral autogenous Fusion) – firmy LfC, zebrano dane i dokonano wstępnej kwalifikacji tworząc grupy wskazań do operacji stawu I-S. Dla grup podano przykłady kliniczne, ale również wskazano na inne potrzeby.

Biuletyn nr 01/2020
Nowoczesne markery w implantach niemetalowych dla chirurgii kręgosłupa – znaczenie praktyczne w obrazowaniu CT

L.F. Ciupik, A. Kierzkowska, J. Pieniążek, E. Słoński, A. Bonik

Abstrakt
Implanty chirurgiczne wymagają specjalnego, biozgodnego i biokompatybilnego biomateriału, z którego zostaną zrobione. W chirurgii kostnej obecnie wykorzystywane są głównie takie materiały jak: tytan, stopy tytanu, tantal czy biopolimery (PEEK, PEK). Tantal, podobnie jak tytan i stopy tytanu znajduje zastosowanie na implant lub może pełnić funkcję markera w implantach z materiałów polimerowych PEEK – przeziernych radiologicznie. Pytanie, jakie praktyczne korzyści do chirurgii może wnosić tantal, skoro charakteryzuje się wyższą wagą w porównaniu z tytanem, posiada niższe od tytanu własności wytrzymałościowe, a dodatkowo jest zdecydowanie droższy? Czy może jest to tylko zabieg czysto marketingowy? Celem określenia przydatności tytanu i tantalu pod kątem radiologiczności, sprawdzono możliwości identyfikacji obu biomateriałów przy różnych mocach promieniowania i rożnych grubościach próbek przy zastosowaniu CTt. Wyniki wskazały tylko na szczególne przypadki w implantologii, kiedy zastosowanie tantalu może być uzasadnione.